Instrument

The most recognizable musical instruments that the modern Souy have a clear explanation about are only drum and Ploy. As a result of conflict and war during the past, Souy has lost so much identity of their musical instrument. In addition, the modern Ploy instruments often making it impossible to blow since the steps of this musical instrument is clearly hidden and the people who are skillful of creating this particular type of flute is contracting.

Dance & Music

Most Souy style dance was lost during the Khmer Rouge. The only well-known dance in the community is Sa Van and Ploy Souy. Since information relates to the dance is indeed hidden we aren’t clear of how long the dance has been around. However, the meaning behind each dance is still obvious. The meaning behind Sa Van dance is to show your appreciation to mothers through her hard work over time. Most of the dancers are considered from the age 13 years old.For Phloy Souy they made this dance because when they dance the rain will come.  The modern Souy dance can be performed at any time, as long as they have completed the permission ceremony. The ceremony consists of asking permission from their spiritual ancestors to perform this dance outside of their local community. Although, if we’re unfamiliar to the tribe, they would not be able to perform dance from us, even though we’re in their community.

Phloy Souy

Cothing

Back in the old days, Souy traditional clothes were used as their everyday custom. By reason of influencing from the modern living style, Souy considers ordinary clothes for their living standard. On the other hand, for every Samnon, which mean ceremonies, they must transparent into their traditional clothing. Black or dark blue clothing with kroma is what represents their traditional identity.

 

 

សិល្បៈ

 

តន្រ្តី

ឧបករណ៍តន្រ្តីដែលអ្នកភូមិសួយ ភាគច្រើននៅចងចាំបានយ៉ានច្បាស់លាស់ នាពេលបច្ចុប្បនេះគឺមានតែ ស្គនិងព្លយតែប៉ុណ្នោះ ។​ ដោយសារតែបញ្ហាជម្លោះសង្រ្គាមពីសម័យមុនទើបធ្វើឲ្យមានលទ្ធផលនៃការបាត់បង់អត្តសញ្ញាណនៃឧបករណ៍តន្រ្តីជាច្រើនទៀត ។ លើសពីនេះទៅទៀតឧបករណ៍តន្រ្តីព្លយថ្មីដែលអ្នកភូមិជនជាតិដើមភាគតិចសួយតែងតែយកមកធ្វើរការសម្ដែងនៅក្នុងរបាំព្លយសួយជារឿយៗនោះគឺមិនអាចផ្លុំបន្លឺសម្លេងភ្លេងបាននោះទេ។​ ដោយសារតែតែជនជាតិដើមភាគតិចសួយជំនាន់ក្រោយមិនមានអ្នក​ដឹងច្បាស់ពីរបៀបបង្កើតវាទើបធ្វើឲ្យឧបករណ៍តន្រ្តីមួយនេះបាត់បង់ផ្នែកមួយចំនួនរបស់វា ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យឧបករណ៍តន្រ្តីមួយនេះមិនអាចធ្វើឲ្យឮសម្លេងបាន។

ចម្រៀង និង របាំ

 

របាំរបស់ជនជាតិដើមភាគតិចសួយ ភាគច្រើនត្រូវបានបាត់បង់ក្នុងអំឡុងរបបខ្មែរក្រហម។ របាំដែលត្រូវបានជនជាតិដើមភាគតិចសួយ ស្គាស់ច្បាស់មកទល់សព្វថ្ងៃនេះគឺ មានតែរបាំស្វាន​និង របាំព្លយសួយតែប៉ុណ្នោះ។ របាំទាំងនេះ ត្រូវបានបង្កើតតាំងពីយូរលង់ណាស់មក ហើយ របាំស្វាន​ គឺគេបង្កើតឡើង ដើម្បីបង្ហាញពីការដឹងគុណ ទៅដល់ទឹកដោះអ្នកម្ដាយថ្លៃ ដែលបានខិតខំប្រឹងប្រែងចិញ្ចឹមបីបាច់យើង តាំពីវ័យកុមារមកម្លេះ។​ របាំព្លយសួយគេបង្កើតឡើងដើម្បីរាំសុំទឹកភ្លៀង។ កាលពីមុន របាំនេះគឺអាចត្រឹមតែសម្ដែង នៅក្នុងពីធីសណំតែប៉ុន្នោះ ក៏ប៉ុន្តែនាពេលច្ចុប្បននេះ របាំទាំងនេះ គឺត្រូវបានអនុញ្ញាតអោយ សម្ដែងនៅគ្រប់ពេលវេលា និងទីកន្លែងទាំងអស់ ដោយអ្នករាំរបាំទាំងនេះ ភាគច្រើនចាប់ពីអាយុ ១៣ឆ្នាំឡើងទៅ។ តាមប្រពៃណីទំនៀមទំលាប់របស់សួយពួកគេមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យសម្តែងរបាំទាំងនេះគ្រប់ពេលវេលាបានទេ លើកលែងតែមានពិធីបុណ្យប្រពៃណីឬ មានការសែនព្រេនសុំអនុញ្ញាតជាមុនសិន ។​  

 

 

 

សម្លៀកបំពាក់

កាលពីដើមឡើយ ជនជាតិសួយ តែងតែស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ប្រពៃណីខ្លួនជារៀងរាល់ថ្ងៃ ក៏ប៉ុន្តែ មកទល់នឹងសម័យបច្ចុប្បននេះ ជនជាតិដើមភាគតិចសួយ គឺបានផ្លាស់ប្តូរមកស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ធម្មតា ដូចប្រជាជនខ្មែរវិញ ។ លុះត្រាតែខែសណំមកដល់ ទើបពួកគាត់ត្រូវផ្លាស់ទៅជាសម្លៀកបំពាក់ប្រពៃណីសួយវិញ។ សម្លៀកបំពាក់ប្រពៃណី សម្រាប់បុរសជនជាតិដើមភាគតិចសួយ គឺមានដូចជា អាវ ខោ និងក្រមាពណ៌ខ្មៅសុទ្ឋ ហើយចំពោះស្ដ្រីវិញ ពួកគាត់ក៏ត្រូវស្លៀកពាក់ អាវ ក្បិន និងក្រមា ដែលមានពណ៌ខ្មៅសុទ្ឋដូចគ្នាដែរ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្នោះ បើសិនជានៅក្នុងករណីចាំបាច់នោះ ពួកគាត់ក៏អាច ស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ណាដែលមានព៌ណក្រមៅសុទ្ធបានផងដែរ។