Food
Food is one of the most important things for every single person’s life. Not even Cambodia or other countries, indigenous people also need the food to feed themselves. For Suoy indigenous group, their everyday food is similar to Khmer’s. In the past, there were fewer Khmer people living in Suoy village, so Suoy indigenous group ate less Khmer food. As Suoy community has been developed, more Souy indigenous people get married with Khmer people, so there are more Khmer people coming to live in Suoy’s villages . Because of that, Suoy indigenous people enjoy eating Khmer food to Suoy’s food. However, there are still some elder Souy people eating their traditional food.
Usually, Suoy’s foods are similar to Khmer’s foods. Some of the Suoy foods have the same name as Khmer foods, but they have different taste. Some of Suoy foods have different name from Khmer foods, but the same taste. Sngi is one of the famous Suoy’s foods. According to Mr. Hal Sen, the elder of Suoy, Sngi is rarely known among Cambodian and foreigners. Its name sounds different and few people would know or talk about it. Sngi is similar to Chab Chhay. Chab Chhay is a kind of soup that is mixed with many different types of vegetables but Sngi contains a bit of sour taste, which makes a bit different from Chab Chhay food. The main vegetables that are usually found in Sngi are Kom Pdav (see the picture below) and lemongrass. The process of cooking Sngi is the same as Chab Chhay. Nowaday, there are fewer Suoy people eat this kind of food and other Suoy’s foods.
Vegetable
Kom Pdav is one of the vegetables that Suoy people like to eat. Cambodian people also eat Kom Pdav, but not a lot. Suoy people usually find it near the stream in the forest. Suoy people usually mix it with other foods such as fermented fish and Tek Kreung (Khmer traditional food made of fish, peanut, fermented fish, and basils) or cook it with Kor Ko soup. Kor ko is one of Khmer famous food. The height of Kom Pdav is a bit long. The outer bark of it is really hard and it has sharp thorns. We need to peel off the outer bark first before we eat it. The inside of it is small, white and it tastes bitter. Suoy people don’t sell Kom Pdav to outsiders because it’s rare and it’s hard to find. You can find Kom Pdav in both Khmer seasons–rainy and dry season. Kom Pdov is is easier to find in dry season than rainy season.
Dessert
Khmer cake and Suoy cake is the same, but Suoy people call it differently. Nom Bay Treab is known as Khmer sticky coconut rice. Suoy people call it Nom Treab Mok. The process of making it is the same. Suoy Sticky coconut rice is mostly cooked with brown sugar because white sugar is rare in their village. For dessert, Suoy have Nom Kon Trey. Cambodian people call it Nom Ey. The step of making Nom Ey and Nom Kon Trey is the same. Nom Kon Trey is made of flour. First we mixed the flour with water. Then we make it as small balls and boil it in the hot water. Suoy people eat it with sugar sauce. They usually eat it together as a whole family.
Wine
Suoy people make wine for their ceremony and family. They keep their wine in glass bottle. The process of making the wine is different from Cambodia. As you can see the picture below, they have three big rocks on the ground and they make the fire in between the three rocks. Then they put two clay pots on the fire. One big clay pot is for protecting the overheat. On top of the big clay pot is a small one. It is used to cook rice, water and yeast. When it heats to 100 degree celsius, the vapor starts to flow through the straw pipe into the bottle. To make one bottle of wine, Suoy people need 500 grams of the rice and one liter of water and some yeast. It takes one hour to produce a bottle of wine. They serve it during the traditional ceremony, wedding and family reunion.
ម្ហូបអាហារប្រពៃណីរបស់ជនជាតិដើមភាគតិចសួយ
ម្ហូប
ម្ហូបអាហារគឺជា របស់ប្រចាំថ្ងៃ សម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូបក្នុងការទ្រទ្រង់ជីវិត មិនថាជនជាតិខ្មែរ ជនជាតិបរទេស ឬ ជនជាតិដើមភាគតិចទេ យើងសុទ្ធតែត្រូវការ ម្ហូបអាហារ ។ សម្រាប់ជនជាតិសួយការបរិភោគម្ហូបអាហារប្រចាំថ្ងៃរបស់ពូកគេគឺ មានភាពស្រដៀងគ្នាទៅនិងអាហារប្រចាំថ្ងៃរបស់ខ្មែរដែរ ។ កាលពីមុនពួកគាត់មិនសូវបរិភោគម្ហូបខ្មែរទេពីព្រោះនៅក្នុងភូមិគាត់មិនសូវមានជនជាតិខ្មែរមករស់នៅ។ ផ្ទុយពីមុន ដោយសារតែក្រុមគ្រួសារពួកគាត់ខ្លះបានរៀបការជាមួយជនជាតិខ្មែរដូច្នេះហើយបានជាពួកគាត់ទទួលឥទ្ធិពលនៃការបរិភោគម្ហូបអាហាររបស់ខ្មែរ ហើយធ្វើឲ្យការទទួលទានម្ហួបជនជាតិសួយមានការថយចុះ។ ទោះជាមានការកើនឡើងនៃជនជាតិខ្មែរមករស់នៅភូមិជនជាតិសួយច្រើនជាងមុនក៏ដោយ ក៏ម្ហូបរបស់ជនជាតិដើមភាគតិចសួយនៅតែមានអ្នកដឹងនិងនៅពិសារដែរ ។ ជាធម្មតា ម្ហួបរបស់ជនជាតិសួយគឺដូចជាខ្មែរដែរ ។ ម្ហួបខ្លះមានឈ្មោះដូចជាម្ហូបខ្មែរដែរ ប៉ុន្តែមានគ្រឿងផ្សំខុសគ្នា។ សម្រាប់ម្ហូបខ្លះទៀតមានឈ្មោះខុសពី ម្ហូបខ្មែរ ប៉ុន្តែមានរសជាតិនិងគ្រឿងផ្សំដូចគ្នា។ ស្ងិគឺជាម្ហូបមួយរបស់ជនជាតិសួយ ។ ម្ហួបនេះមានតែជនជាតិ។
សួយទេទើបស្គាល់និងដឹងពីរបៀបធ្វើ។ ឈ្មោះម្ហូបនេះក៏ប្លែកនិង មិនសូវមានអ្នកដឹង ឮ និង និយាយអំពីវាឡើយ។ វាមានភាពស្រដៀងគ្នាទៅនិងសម្លចាប់ឆាយ ។ ចាប់ឆាយ គឺជាម្ហូបមួយដែលមានគ្រឿងផ្សំនិងបន្លែច្រើនលាយចូលគ្នា ។ ចំណែកឯស្ងិគឺមានគ្រឿងផ្សំនិងបន្លែច្រើនលាយចូលគ្នាដែរ តែមានរសជាតិខុសគ្នា ហើយ គេបង់ម្ជូរនៅក្នុងសម្លនេះ ដែលធ្វើឲ្យ សម្លស្ងិនេះមានភាពខុសគ្នាបន្តិចជាមួយនិងចាប់ឆាយ ។ បន្លែសំខាន់ៗដែលម្ហូបនេះមាន ជាប្រចាំ គឺមានដូចជា គមផ្តៅ គល់ស្លឹកគ្រៃ ។ វិធីចម្អិនម្ហូបនេះគឺស្រដៀងគ្នាទៅនិងចាប់ឆាយដែរ។ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះនៅតែមានប្រជាជនមួយចំនួនតូចពិសារ ម្ហូបនេះ និងម្ហូបផ្សេងៗរបស់ជនជាតិសួយ ។
បន្លែ
គមផ្តៅគឺជា បន្លែមួយរបស់ជនជាតិសួយដែលពូកគាត់ចូលចិត្តបរិភោគ។ ជនជាតិខ្មែរ ក៏ បរិភោគគមផ្តៅដែរប៉ុន្តែ មិនសូវមានច្រើន។ ជនជាតិសូយភាគច្រើនរកគមផ្តៅនៅជិតមាត់ស្ទឹងនៅក្នុងព្រៃ។ ភាគច្រើន ជនជាតិសួយយកគមផ្តៅធ្វើជាអន្លក់ និង យកទៅស្លជាមួយនិងសម្លកកូរ។ គមផ្តៅមានប្រវែងវែងបន្តិច។ សំបកក្រៅ របស់វាគឺ មានបន្លាស្រួចៗនិងវែងៗ។ ពេលយើងកាប់បានគមផ្តៅ ហើយយើងមិនទាន់អាចបរិភោគវាបានទេ។ យើងត្រូវចិតសំបកក្រៅរបស់វាចេញសិន។ ពេលយើងយកសំបកក្រៅចេញហើយ យើងនិងឃើញគមខ្ចីរបស់វានៅខាងក្នុង ។ គមខ្ចីរបស់វាគឺ មានរូបរាងតូច ពណ៌ស និង មានរសជាតិល្វីង។ អ្នកភូមិសួយបានឲ្យដឹងថា គមផ្តៅមិនមានការលក់ចេញទេ ពីព្រោះវាពិបាករក ហើយវាមានចំនួនបន្តិចបន្តួច ។ គមផ្តៅអាចរកបាន នៅរដូវទាំងពីរ តែវាសម្បូរ និង ស្រួលរកជាងនៅ រដូវប្រាំង ។
នំ និង បង្អែម
នំរបស់ជនជាតិសួយគឺ ដូចនំខ្មែរដែរ ប៉ុន្តែគេហៅឈ្មោះខុសគ្នា។ បាយត្រៀបរបស់ខ្មែរ គេហៅថា ត្រៀបមុខ។ របៀបធ្វើបាយត្រៀបរបស់ជនជាតិសួយគឺ ដូចគ្នានិងខ្មែរដែរ។ ត្រៀបមុខ របស់ជនជាតិសួយភាគច្រើន ប្រើស្ករត្នោត ពីព្រោះពូកគេមិនសូវមានស្ករស។ ចំណែក ឯបង្អែមរបស់ជនជាតិសួយ គឺហៅថា នំកូនត្រី។ ជនជាតិខ្មែរ ហៅថា នំអីុ។ របៀបធ្វើ នំកូនត្រី គឺដូចជានំអីុដែរ។ បង្អែមនេះ គឺប្រើម្សៅសម្រាប់ធ្វើវា ។ ដំបូង យើងយកម្សៅលាយជាមួយនិងទឹក ។ បន្ទាប់មក យើងលញ់វាទៅជាដំុមូលៗ ហើយស្ងោរវានៅក្នុងទឹកក្តៅ ។ យើងបរិភោគវាជាមួយនិង ទឹកស្ករត្នោតជាមួយនិងខ្ញី ។ យើងយកនំដែលយើងដាំឆ្អិន ហើយដាក់ជាមួយ និងទឹកស្ករត្នោត ហើយបរិភោគ ។ ភាគច្រើន ជនជាតិដើមភាគតិចសួយ ធ្វើនំកូនត្រីបរិភោគ ជាមួយនិងគ្រួសារ ។
ស្រា ស របស់ជនជាតិដើមភាគតិចសួយ
ជនជាតិដើមភាគតិចសួយ ធ្វើស្រាដើម្បីគ្រួសារ និង កម្មវិធីផ្សេងៗរបស់ពួកគេ ។ ជនជាតិសួយដាក់ស្រា របស់ពួកគេនៅក្នុងដបកញ្ចក់។ របៀបធ្វើស្រា របស់ជនជាតិសួយគឺ មានភាពខុសគ្នាជាមួយនិងជនជាតិខ្មែរ ។ ដូចដែលអ្នកបានឃើញនៅក្នុងរូប ពួកគេយកថ្មបីដំុសម្រាប់ធ្វើជាចង្ក្រាន ។ បន្ទាប់មកពួកគេដាក់ក្អមធំមួយនៅលើភ្លើងដែលបង្កាត់ហើយ ។ ពួកគេ ដាក់ក្អមធំនេះគឺ ដើម្បីការពារកូនក្អមនៅខាងលើ កំុឲ្យក្តៅពេក ។ គេដាក់ អង្ករ ទឹក និង មេដំបែ នៅក្នុងកូនក្អម។ នៅពេលដែលវា ពុះ ចំហាយទឹករបស់វាចាប់ផ្តើមហូរពីកូនក្អមចូលទៅក្នុងដបតាមបំពងធ្វើអំពីចំបើង ។ សម្រាប់ស្រាមួយដប ជនជាតិសួយត្រូវការអង្ករ កន្លះគីឡូក្រាម ទឹកមួយលីត្រ និង មេដំបែ។ ដើម្បីផលិតបានស្រាមួយលីត្រ គេត្រូវការពេល មួយ ម៉ោង ។ ជនជាតិដើមភាគតិចសួយផលិតស្រា សម្រាប់កម្មវិធីក្នុងគ្រួសារ ពិធីបុណ្យផ្សេងៗ និង ពិធីមង្គលការជាដើម ។